استاد فرشچیان شمایل امام رضا (ع) را خواب دید و نقاشی کرد

به گزارش عصر رویداد؛ استاد فرشچیان راز نقاشی شمایل امام رضا (ع) را چنین روایت می‌کند: وقتی به قسمت‌های چهره مبارک حضرت رسیدم، به دلم افتاد که تمثال ایشان را بکشم؛ لذا متوسل شدم و همان شب در خواب صورت مبارک حضرت را دیدم و ایشان با مهربانی فرمودند من را ببین و بکش! وقتی بیدار شدم، چیزی از چهره مبارک حضرت در ذهنم نمانده بود. مجدد متوسل شدم و باز هم در شب دوم حضرت تشریف آوردند و این اتفاق تا سه شب تکرار شد.

سیدعلیرضا ذاکری، طراح گرافیک و نقاش پیشکسوت خاطره‌اش از حضور استاد محمود فرشچیان (سال ۱۳۷۵ در مشهد) را چنین نقل کرده است: اواخر خردادماه سال ۱۳۷۵ استاد فرشچیان به همراه الهی قمشه‌ای برای حضور در مراسمی وارد مشهد شدند و در پایان مراسم جلسه پرسش و پاسخی برگزار شد.

در آن مراسم من پشت تریبون رفتم و چنین پرسیدم: استاد فرشچیان، همیشه مرسوم بوده که مینیاتوریست‌ها در آثار خود چهره اهل بیت را با نور یا پوشیه نشان می‌دادند. شما چهره حضرت رضا (ع) را از کجا دیدید و در تابلوی ضامن آهو ترسیم کردید؟

استاد تشکر کرد و گفت شما بفرمایید بنشینید. سپس گفت، ببینید ایشان روزنامه‌نگار است و سوالی پرسیده و پاسخشان را می‌دهم و خدای ناکرده قصد تعریف از خود ندارم.

استاد با حالی خاص که کم‌کم می‌شد قطرات درشت اشک را دید که از گوشه چشم‌شان جاری می‌شود، شروع کردند و گفتند که سال ۵۸ برای عمل قلب به آمریکا رفته بودم. دکترها اصرار داشتند که حتماً عمل قلب انجام دهم و چندین نوبت آزمایش گرفتند و من در این فواصل متوسل بودم به امام هشتم که «آقا کمکم بفرمایین».

در آخرین آزمایش قبل از عمل که باید انجام می‌شد، دکترها شگفت‌زده من را خواستند و گفتند که شما طی این مدت نزد کدام دکتر دیگر رفته‌ای و خود را مداوا کردی؟! هر چه به دکترها گفتم من جایی نرفتم، شما چه می‌گویید؟ آنها باور نمی‌کردند و به من گفتند که قلب شما کامل سالم است و نیازی به عمل ندارد. شما درمان شده‌اید! استاد با حال خاصی گفتند که به دکترها گفتم من نزد دکتر اصلی رفته‌ام!

استاد با حال منقلب ادامه دادند که پس از این اتفاق در همانجا که برای طولانی مدت در هتل بودم، تصمیم گرفتم تابلوی «ضامن آهو» را بکشم. تابلو ۶ ماه طول کشید. وقتی به قسمت‌های چهره مبارک حضرت امام رضا علیه السلام که رسید، به دلم افتاد که تمثال حضرت را بکشم. لذا متوسل شدم و همان شب در خواب صورت مبارک حضرت را دیدم و ایشان با مهربانی فرمودند من را ببین و بکش! استاد گفتند وقتی بیدار شدم، چیزی از چهره مبارک حضرت در ذهنم نمانده بود. مجدد متوسل شدم و باز هم در شب دوم حضرت تشریف آرودند و این اتفاق تا سه شب تکرار شد و این افتخار را داشتم که چهره حضرت را در نور بکشم.

تابلوی «ضامن آهو» در سال ۱۳۵۸ توسط استاد فرشچیان خلق شده و تکنیک مورد استفاده در آن اکریلیک است. در این اثر همه خطوط و نقوش تابلو و عناصر آن متوجه حضرت ثامن الحجج (ع) است که در سمت راست بالای تابلو در هاله‌ای از نور قرار دارد و با وجود اینکه نقاشان بزرگ نور را در صورت قدسیان ترسیم می‌کنند، در این اثر علاوه بر صورت، نور در تمام بدن امام رضا (ع) ساری و جاری است. تمام منحنی‌های تابلوی «ضامن آهو» به سوی امام هشتم(ع) ختم می‌شوند و پرسوناژ امام از لحاظ رنگ و فرم طوری قرار گرفته که در فراز بوده و باقی عناصر در فرود است.

نسخه دوم «ضامن آهو»

استاد فرشچیان اثر دیگری هم تحت عنوان «ضامن آهو ۲» در سال ۱۳۸۹ خلق کرده و به موزه آستان قدس رضوی اهدا کرده است. در این تابلوی چشم‌نواز، حضرت رضا(ع) در هاله‌ای از نور نشان داده شده است و در کانون و مرکز اصلی اثر، آهوانی قرار دارند که به این امام همام پناهنده شده‌اند. صیاد یا همان شکارچی، نادم و پشیمان، کمان را با زانوان، شکسته و در حالت تعظیم و تکریم به امام هشتم(ع) است.