هفته گردشگری متعلق به چه کسانی است؟

هفته گردشگری آغاز شد، ۵ مهر (۲۷ سپتامبر) روز جهانی گردشگری است، سال گردشگری از امروز شروع می‌شود تا ۴ مهر (۲۶ سپتامبر) سال آینده؛ امروز برای فعالان صنعت گردشگری سال‌تحویل، دیدو بازدید و تبریک و خداقوت است و برای مدیران گردشگری فرقی ندارد چه دولتی چه خصوصی و عمومی، بررسی کارنامه و دستاوردهای یک سال گذشته است.

اما از آن طرف هفته گردشگری برای مردم، سفردوستان و گردشگران حرفه‌ای بررسی و خاطره ها و رویاهاست، بررسی این نکته است که از مهر سال گذشته تا امروز چند بار سفر رفته‌اند، کجاها رفته‌اند، چقدر هزینه کرده‌اند، بیشتر چه نوع سفرهایی رفته‌اند، تاریخی، طبیعی، فرهنگی، معنوی، زیارتی؛ خارجی رفته‌اند یا سفر به همین شهر و روستاهای زیبای خودمان را تجربه کرده‌اند.

خاطرات سفر را ورق بزنیم

هفته گردشگری شاید هم زمان این باشد که بررسی کنند کجاها نرفته‌اند، امسال حتما باید بروند. شیوهای جدید، مقاصد جدید، همسفران جدید، را انتخاب کنند، یا به روستاهای شگفت‌انگیز، شهرهای صنایع‌دستی، موزه‌ها و آثاری که به تازگی ثبت جهانی شده‌اند، بروند هر چه هست امروز زمان آن است که درباره گردشگری و سفر اطلاعات بیشتری جمع کنیم، درباره‌اش بیشتر حرف بزنیم، عکس‌های سفرهایمان را مرور کنیم، خاطرات سفر را ورق بزنیم، یادی از همسفران قدیمی کنیم.

اما گروه‌های دیگری هم هستند که روز جهانی گردشگری برایشان روز خاصی است، هتلداران، مدیران بوم‌گردی‌ها، راهنمایان تور، تورگردانان، مدیران دفاتر خدمات سفر، همه ارکان و اجزا ناوگان حمل نقل، از هواپیما و قطار گرفته تا کشتی و اتوبوس. همه آنهایی که جزو مهم و موثری از این صنعت هستند، اینها که بیشتر متولی زیرساخت و تاسیسات هستند، کمی اهل چرتکه و محاسبه هم هستند، آمار برایشان مهم است؛ علاوه بر همه عشق و علاقه‌ای که به گردشگری دارند ترازنامه‌های مالی خود را هم مرور می‌کنند.

اما بخش دیگری هم هستند که کمتر دیده می‌شوند، هنرمندان صنایع دستی، موزه‌داران، مسئولان و کارکنان اقامتگاه‌های بین‌راهی، نیروی خدماتی سرویس های بهداشتی بین راهی، حتی آن نوجوانی روستای کویری که یک بطری آب معدنی را منصفانه و بدون افزایش قیمت می‌فروشد، لب های از تشنگی خشکیده، آفتاب پوست صورتش را سوزانده، اما حاضر نیست آب بخورد یا آن را گران بفروشد، یا دخترکی که با هر سال سر جاده سربندهای غنچه گل به گردشگران می‌فروشد و تنها نان آور خانه شان است.

گردشگری و سرمایه گذاری سبز

صنعت گردشگری افراد دیگری هم دارد، سرمایه‌گذاران. اینها افرادی هستند که زندگی خود را برای توسعه زیرساخت‌های سفر گذاشته‌اند، صنعتی که اگر چه سودآور است اما شکنندگی خاص خود و ریسک های خاص خود را هم دارد، سرمایه‌گذارانی که منافع عمومی اقتصاد کلان و خرد کشورشان را در نظر می‌گیرند، برای ده‌ها تن اشتغال ایجاد می‌کنند، با پرداخت مالیات به چرخه اقتصادی کمک می‌کنند، و از همه مهمتر به اصول توسعه پایدار متعهدند، به فرهنگ محلی جوامع و محیط زیست احترام می‌گذارند و همه چیز را صرفا سود شخصی خود نمی‌بینند. در جهان رو به توسعه و در هر صنعتی به این رویکرد می‌گویند سرمایه‌گذاری سبز.

سازمان جهانی گردشگری ملل متحد (UNWTO) ضرورت توسعه گردشگری در سال ۲۰۲۳ را منوط به سرمایه‌گذاری سبز کرده است، سرمایه‌گذاری سبز در صنعت گردشگری را می‌توان به حوزه های سرمایه‌گذاری در تأسیسات پایدار، انرژی‌های تجدیدپذیر، حفاظت از منابع و مناطق فرهنگی و طبیعی، آموزش، اشتغال‌زایی و حمایت از جوامع محلی مرتبط دانست؛ سرمایه‌گذاری سبز در گردشگری بر روی سه محور کلیدی سرمایه گذاری مردم محور (سرمایه‌گذاری در آموزش و ارتقای مهارت‌ها)، زمین‌محور (سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و تاسیسات سبز و کاهش روند تغییرات اقلیمی) و شکوفایی و نوآوری (سرمایه‌گذاری در نوآوری، فناوری و کارآفرینی) تاکید می‌کند. در واقع سازمان جهانی گردشگری از سازمان های بین‌المللی، دولت‌ها، نهادهای مالی و سرمایه‌گذاران بخش خصوصی دعوت کرده است تا حول راهبرد جدید سرمایه‌گذاری سبز توسعه گردشگری، مشارکت و اتفاق نظر داشته باشند.

از امروز تا مهرماه سال آینده هر گردشگری در هر مقصدی از جهان، الگوهای توسعه سفر و صنعت گردشگری از نحوه خدمات تا میزان و نوع سرمایه گذاری را بر مبانی توسعه پایدار و صنایع سبز ارزیابی می‌کنند، طرح‌هایی بیشتر رصد می‌شود که در زمان ایجاد و توسعه زیرساخت ها و تاسیساتی کوچکترین آسیبی برای منابع و مناطق فرهنگی و طبیعی ندارد، نوآورانه، و فناوانه است و البته همراه با کارآفرینی است. بی‌شک در این شرایط است که همه افراد جامعه خود را جزئی از این نوع صنعت می‌دانند و برای حفظ و رونق آن تلاش می‌کنند.

هفته گردشگری فرصتی است که همه فعالان، همه اجزا و ارکان صنعت گردشگری بار دیگر بررسی کنند برای تسهیل سفر مردم و جذب گردشگر خارجی برای هدایت سرمایه به این حوزه، چه کارهایی انجام داده‌اند و چه کارهایی باید انجام بدهند، چه کارهایی انجام نداده اند، و چه کارهایی را دیگر نباید انجام بدهند، همه آنهایی که به سبز بودن این صنعت اعتقاد دارند، گردشگری را یک حق مسلم می‌دانند و حقی متعلق به همه آنهایی که یا از سفر رفتن خاطره دارند یا برای سفر رفتن رویا.