به گزارش عصر رویداد مجسمه برنزی سعدی ساخته دهقان محمدی هنرمند مجسمهساز صبح روز دوشنبه - ١١ اردیبهشت - با حضور محمد مهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و مهدی چمران رئیس شورای اسلامی شهر تهران و شماری از اعضای این شورا و جمعی از مسئولان فرهنگی و هنری و مدیریت شهری در تهران تقاطع خیابان انقلاب و سعدی رونمایی شد.
این مجسمه که از آن به عنوان بزرگترین مجسمه برنزی پایتخت یاد میشود با احتساب پایه سنگی ۴ متری ٧.٢ متر ارتفاع و طراحی و ساخت آن بیش از ١.۵ سال طول کشیده است.
از نصب مجسمه حکیم ابوالقاسم فردوسی در تهران در سال ١٣٣٨ حدود ۶۴ سال میگذرد و اکنون مجسمه برنزی سعدی دومین مجسمه از شاعران ایرانی است که در خیابان انقلاب نصب شد.
دهقان محمدی هنرمند مجسمهساز، که مجسمه سعدی را طراحی کرده است به خبرنگار میراثفرهنگی ایرنا توضیح داد: این مجسمه از برنز ساخته شده و ارتفاع آن ۳ متر و ۲۰ سانتیمتر است که با احتساب پایه (۴متر) ارتفاع آن از کف خیابان ۷.۲ متر میرسد. برای طراحی و ساخت آن از روش ریختهگری مومی استفاده شده که حدود ۱.۵ سال زمان برده است.
وی گفت: طراحی این مجسمه بر اساس فراخوانی بود که سازمان زیباسازی تهران اعلام کرد، به صورت مسابقات طرحها ارائه شد، اساتید و هنرمندان بهنام آثار ارائه شده را بررسی و داوری کردند، از میان ۴۳ هنرمندند مجمسهساز طرح من اننتخاب و برگزیده شد، این اتفاق کم نظیر بود که حتی جوانان و هنرمندانی که نام و نشانی نداشتند در یک رقابت عادلانه وارد شدند تا یک اثر و نماد فرهنگی برای پایتخت طراحی کنند.
طراح مجسمه دکتر قریب (نصب در بلوارکشاورز) افزود: پیش از انقلاب استاد ابوالحسن صدیقی بر اساس شخصیت و آثار، چهره مشاهیری مانند حکیم ابوالقاسم فردوسی، حکیم ابوعلی سینا، حکیم عمر خیام و سعدی شیرازی را طراحی کرد که مورد تایید قرار گرفت؛ در بیشتر کتابهای درسی تصویر و تصوری که همه ما داریم برگرفته از همان آثار طراحی شده است.پ
محمدی تصریح کرد: تصویری که استاد صدیقی از سعدی در آن زمان، طراحی کرد مربوط به سن ۳۰ سالگی سعدی است، اما آنچه فردا در تهران نصب و رونمایی میشود، اگر چه برگرفته از همان تصویر است اما سن هفتاد سالگی سعدی را نشان میدهد. این طرح سعدی را در حال حرکت نشان میدهد، زیرا او همیشه در حال سفر بوده است.
طراح مجسمه اکوان دیو (نصب در خانه هنرمندان) گفت: شناسنامه این اثر به دو زبان فارسی و انگلیسی طراحی شده است که ابیات معروف «بنیآدم اعضای یک پیکرند/که در آفرینش ز یک گوهرند» که در تمام زبانها و فرهنگهای دنیا و در مجامع بینالمللی کاملا مشهور و شناخته شده است، به دو زبان فارسی و انگلیسی نگارش شده است.